Ήμουν κι' εγώ εκεί!!!! Εχθές στο Σύνταγμα! Μαζί με χιλιάδες άλλους Αγανακτισμένους! Ήταν ίσως ένα από τα πιο όμορφα πράγματα που έχω δει! Απίστευτα πολύς κόσμος όλων των ειδών και ηλικιών. Η ατμόσφαιρα πολύ καλή και όλοι τους ευτυχισμένοι που κάτι τόσο όμορφο έμοιαζε να πετυχαίνει! Μπορώ να γράφω άπειρες γραμμές για τις χθεσινές εκδηλώσεις και το πως νιώθαμε όλοι αυτοί εκεί. Αλλά θέλω κάτι άλλο να επισημάνω.....
Θέλω να απαντήσω σε όλους αυτούς του "κολλημένους" οι οποίοι από προχτές αναμασούν την ίδια καραμέλα! <<Και τί θα γίνει αν πάμε, και τι θα αλλάξει;;;;>>. Ίσως τίποτα φίλε μου. Εγώ όμως θέλω να δηλώσω ΠΑΡΟΝ. Θέλω να βγω να φωνάξω! Θέλω να κάτσω στη μέση της πλατείας. Θέλω να με δείτε όλοι εσείς που κάθεστε από την τηλεόραση. Θέλω να με δουν οι Κυβερνώντες και να λένε θα μας πάρουν με τις πέτρες! Δε ξέρω αν αλλάξει κάτι μπορεί και όχι. Σίγουρα όμως δε θα αλλάξει τίποτα αν όλοι μας σκεφτόμασταν όπως εσύ και καθόμασταν σπίτια μας εχτές το απόγευμα. Είμαι περήφανος που συμμετέχω σ' αυτό το πρωτοφανές για την Ελλάδα γεγονός. Χαίρομαι που θα μπορώ να λέω <<Ναι ήμουν κι' εγώ εκεί, ναι έστειλα κ εγώ προσκλήσεις στο internet, ναι ανέβασα κι' εγώ βιντεάκι, ναι έγραψα κι΄εγώ σε μπλογκς ελάτε όλοι, ΝΑΙ ήμουν κ εγώ στους "Αγανακτισμένους", και μάλιστα ενεργά με φωνή και από τους πρώτους>>. 'Ισως εσύ τότε να απαντάς << Ε και τί έγινε που πήγατε;>>. Και εγώ τότε θα σου λέω δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς για ό,τι σου κάνουν. Εγώ προσπάθησα, εγώ έκανα τη "βλακεία" μου. Εσύ τι έκανες;;;;;;
Αυτό που κατάλαβα εγώ δεν είναι ότι οι Έλληνες ξυπνήσαμε τώρα! Λάθος! Οι Έλληνες εδώ και καιρό σιγοβράζαμε αλλά δε μπορούσαμε να βρούμε τρόπο έκφρασης! Κανείς δε μπόρεσε τόσο καιρό να βγάλει τον κόσμο στο δρόμο (και μιλάω για τον χτεσινό κόσμο, τον ανένταχτο, και τη χτεσινή διαδήλωση που ήταν άριστη από όλες τις απόψεις). Κόμματα, συνδικαλιστικές παρατάξεις, οργανώσεις, φοιτητικές παρατάξεις και λοιποί αποτελούν μέρος του προβλήματος και δεν εξέφραζαν τον χτεσινό κόσμο που τους γυρνάει την πλάτη. Ο μόνος που μπόρεσε και έβγαλε όλους αυτούς στο δρόμο είναι ο ίδιος τους ο εαυτός, ο διπλανός τους, ο φίλος τους, ο γνωστός!!!
Αυτά για απόψε φίλοι μου. Κλείνω υπολογιστή, φοράω μαντήλι στο λαιμό, κρεμάω τα "χαϊμαλιά", που λέει και η φίλη μου η Ντίτα, δένω το μαλλί κοτσιδάκι σαμουράι, καβαλάω το παπί μου και φεύγω μόνος μου για Σύνταγμα. Πάμε όλοι!!!!
Αν δείτε έναν με μπλέ μαντήλι στο λαιμό χαιρετήστε με!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου