Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Μήπως έιμαι τρελός, μήπως τα΄χω χαμένα;;;;

          Κάποτε οι Έλληνες ήταν υπερκαταναλωτές υλικών προϊόντων. Τα λεφτά όμως τελείωσαν κάποια στιγμή. Όλο το υπερήφανο έθνος απογόνων των Αρχαίων Ελλήνων έπεσε σε κατάθλιψη. Δε μείναμε όμως με τα χέρια σταυρωμένα.  Τι κάναμε;;;;;;;;;;; Στραφήκαμε σε άλλου είδους καταναλωτισμό!!! Γίναμε καταναλωτές πολιτικών προϊόντων!!!!! ...Απλά και όμορφα. Μένουμε με απάθεια έξω από τις εξελίξεις της χώρας μας. Αν μπορούσα να κάνω έναν διαχωρισμό της κοινωνίας δε θα τη χώριζα σε πληβείους και πατρίκιους, ούτε αριστοκράτες και χωρικούς. Θα τη χώριζα σ' αυτούς που παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις και σ' αυτούς που τις καταναλώνουν. Είτε φροντίζοντας να μας αποκλείσουν με κάποιους τρόπους είτε αυτοαποκλειώμενοι είμαστε έξω από το παιχνίδι. Δε συμμετέχουμε σε τίποτα. Απλά τα καταναλώνουμε! Δεν προσπαθήσαμε καν να δηλώσουμε παρών. Δεν είμαστε σκεπτόμενοι πολίτες. Το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό, ακόμη νομίζουμε ότι η πορεία είναι αντίδραση. Κολοκύθια είναι. Απλά εκεί βρίσκουν λόγω ύπαρξης οι συνδικαλιστές.



        Εδώ χρειάζονται πιο επίμονα πράγματα. Πάντα χωρίς βία. Χρειάζονται νομικά κινήματα και συμετοχή στις συνεδριάσεις της Βουλής. Μπορούμε κάθε μέρα να πηγαίνουμε στη Βουλή στα θεωρεία σαν επισκέπτες με σοβαρούς ανθρώπους οι οποίοι με τη βοήθεια όλων θα απαιτούν να εισακουστούν μέσα στην αίθουσα της ολομέλειας εκθέτοντας τις δικές μας προτάσεις.. Χρειάζονται σοβαρές οργανώσεις με μορφωμένους και ενημερωμένους πολίτες οι οποίες κάθε μέρα θα υποβάλλουν έγγραφες αναφορές και ερωτήσεις μέσω της βουλής σε υπουργεία τα οποία είναι υποχρεωμένα να απαντούν και στη συνέχεια όλα αυτα να δημοσιεύονται ώστε όλοι να ενημερώνονται. Πρέπει να γίνει σφοδρότατη κρούση σε εισαγγελείς ώστε να προχωρήσουν δίκες σε βάρος πολιτικών και λοιπών λαμόγιων ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη. Να ενημερωθούν διεθνείς οργανώσεις και φορείς με προτάσεις και στην ανάγκη να κατατεθεί σε ευρωπαϊκά δικαστήρια αίτημα για λήψη μέτρων προστασίας μας λόγω απόκλεισής μας από  πράγματα που μας επηρεάζουν άμμεσα. Δε ξέρω τι είπα τώρα αλλά αν υπήρχαν όσα ανέφερα παραπάνω θα υπήρχε και κάποια νομική ομάδα που θα μπορούσε να το ψαξει. Δε γίνεται να μας σέρνουν τοκογλύφοι, λαμόγια και ανίκανοι του παρελθόντος. Χρειάζεται σκληρή και απαξιωτική στάση απέναντι σε πολιτικούς που πρόδωσαν τις ψήφους που πήραν. Πρέπει να μαζευτούν χιλιάδες κόσμος σε πολύμηνη διαμαρτυρία έξω από το Κοινοβούλιο, έξω από το σπίτι του Παπανδρέου, έξω από το Μαξίμου, έξω από την Εισαγγελία, έξω από κρατικά κτίρια σε επαρχειακές πόλεις. Με βάρδιες ώστε να πηγαίνεις και στη δουλεία σου και κόσμος να είναι μαζεμένος. Χρειάζεται πλήρης απαξίωση των μεγάλων τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης και όχι μόνο. Εμπάργκο στην προπαγάνδα και βγάλσιμο των τηλεοράσεων μπροστά από την πόρτα μας σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η βοήθεια από το εξωτερικό θα είναι σίγουρα τεράστια
   

Θα μπορούσα να γράψω και άλλες πολλές και τρελές ιδέες που μου έρχονται κάθε μέρα. Το θέμα ότι μπορείς μόνο να νικήσεις το σύστημα αν είσαι μέσα του. Αν είσαι γνώστης του και ακολουθείς τις πρακτικές του. Όταν κάνεις απεργία , πορεία , σπας και απλά βγαίνεις και βρίζεις δημόσια είσαι απλά ένα ανθρωπάκι που γαργαλάει τα αχαμνά του συστήματος. Είσαι στην απέξω και απλά γαυγίζεις. Και φυσικά εννοείτε ότι κανείς δε σε παίρνει στα σοβαρά.


  Και αναρωτιέμαι λοιπόν. Μήπως είμαι τρελός μήπως τα'χω χαμένα;;;;;;; Θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν όλα αυτά;;;;;;;;;; Θα μπορέσουμε ποτέ να αποκτήσουμε τέτοια παιδεία που θα μας επιτρέψει να κάνουμε κάτι μεγάλο και αξιόλογο όσον αφορά το μέλλον μας;;;;


Υ.Γ. Η φωτογραφία του άρθρου μου είναι από το       http://stavrochoros.pblogs.gr     από το άρθρο "ανιχνεύοντας την απάθεια των Ελλήνων"  του κ. Σεβαστάκη , ζωγράφου και καθηγητή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου