Κάθε μέρα διαβάζω παντού ότι πρέπει να ξεσηκωθούμε. Παντού!!! Στους τοίχους , στα blogs, στα έντυπα, το ακούω στις παρέες, σε εκπομπές στην τηλεόραση και όπου και να γυρίσω είναι το σύνθημα των ημερών. Όποτε το ακούω ή το διαβάζω κάτι μέσα μου σα να σαλεύει, κάτι περίεργο που μεταφράζεται σε ένα ηλίθιο μειδίαμα στα χείλη μου το οποίο κρατάει μόνο λίγα δευτερόλεπτα.
Γιατί παρόλο που αυτή η λέξη κυριαρχεί στις μέρες μας τίποτα δε βλέπω να σαλεύει.
Φοβόμαστε; Μας έχουν κοιμήσει; Δε μπορούμε να βρούμε τον τρόπο; Άπλα δε το κάνουμε γιατί το θεωρούμε ανώφελο; Δε ξέρω.
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι για να υπάρξει ξεσηκωμός πρέπει να υπάρξει οργάνωση. Κάποιος πρέπει να ξεσηκώσει τον κόσμο. Συνήθως αυτό από ποιους γίνεται; Από τα συνδικάτα, από κόμματα, από φοιτητικές ομάδες, από τα κανάλια, από φορείς, από συλλόγους, από κινήματα και γενικά από ομάδες οργανωμένες οι οποίες έχουν κόσμο τον οποίο μπορούν να οργανώσουν και να κατευθύνουν. Γιατί λοιπόν δε το κάνουν αναρωτηθήκατε;;;;;
Δε θα έπρεπε τώρα όλοι αυτοί αφού έχουν σίγουρα τη δύναμη να ελέγχουν πολύ κόσμο να οργανώσουν τον ξεσηκωμό;;;; Γιατί όλοι αυτοί που ανέφερα κρατάνε τον κόσμο στην απάθεια και τον αφήνουν να κοιμάται;;;;
Η απάντηση είναι πολύ απλή φίλοι μου. Γιατί δούλεψαν άψογα οι μηχανισμοί του συστήματος. Η ενορχήστρωση του σχεδίου είναι τόσο καλή που σχεδόν όλοι είναι στο κόλπο. Όλες οι παραπάνω ομάδες που ανέφερα έχουν να επιδείξουν λαμπρές ''επαναστάσεις'' σε άλλες περιπτώσεις. Τώρα όμως που τα μεγάλα κεφάλια αυτών των ομάδων, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχουν συνταχθεί με την απέναντι πλευρά τίποτα απολύτως δε γίνεται. Όλοι πουλημένοι.
Καληνύχτα Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου