Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Σολωμός Σολωμού – Τάσος Ισαάκ.

Δύο νέοι, οι οποίοι τότε είχαν περίπου την ηλικία που έχω εγώ τώρα, φονεύθηκαν γιατί είχαν ένα όνειρο κάτι που τους οδηγούσε και τους πλήγωνε σ’ αυτή τη ζωή. Πόσοι από μας θα πέθαιναν για ένα όνειρο, για ένα σκοπό; Αύγουστος του ’96 ήταν όταν όλη η Ελλάδα και η Κύπρος πάγωναν μπροστά στο φόνο του Σολωμού Σολωμού και του Τάσου Ισαάκ από (δε μου ‘ρχεται χαρακτηρισμός κατάλληλος που να εκφράζει αυτό που νιώθω) Τούρκους, ...

γεγονός το οποίο έγινε μπροστά σε κάμερες και έκανε τον κύκλο του κόσμου. Ο Τάσος Ισαάκ 24 χρονών, από το Παραλίμνι, παντρεμένος, με τη γυναίκα του έγκυο στον όγδοο μήνα, ξυλοκοπήθηκε αγρίως με ρόπαλα και πέτρες από (δε μου ‘ρχεται χαρακτηρισμός κατάλληλος που να εκφράζει αυτό που νιώθω) Τούρκους και δέχεται τη χαριστική βολή στο κεφάλι με μεγάλη πέτρα την οποία πέταξε με ορμή (δε μου ‘ρχεται χαρακτηρισμός κατάλληλος που να εκφράζει αυτό που νιώθω) Τούρκος που στεκόταν ακριβώς από πάνω του ενώ ο Ισαάκ βρισκόταν αναίσθητος στο έδαφος. Κύριος καθοδηγητής αυτού του ξυλοδαρμού ο αρχηγός των Γκρίζων λύκων Mεχμέτ Aρσλάν. Ο Σολωμός Σολωμού 26 χρονών, ξάδελφος του Ισαάκ επίσης από το Παραλίμνι πυροβολήθηκε πέντε φορές εν ψυχρώ από (δε μου ‘ρχεται χαρακτηρισμός κατάλληλος που να εκφράζει αυτό που νιώθω) Τούρκο τη στιγμή που προσπαθούσε να κατεβάσει την Τούρκικη σημαία η οποία βρίσκεται όπως και οι Τούρκοι σε κατεχόμενα Κυπριακά εδάφη. Κείτονταν μάλιστα βαρύτατα τραυματισμένος επί είκοσι λεπτά μέχρι να καταφέρουν οι κυανόκρανοι να τον μεταφέρουν. Μάλιστα ενώ τα στοιχεία του δολοφόνου του είναι γνωστά (Κενάν Ακίν, Αξιωματικός του Τούρκικου Στρατού, βουλευτής και Υπουργός του ψευδοκράτους) η Interpol επισήμως λέει ότι αδυνατεί να τον εντοπίσει! Παρόλα αυτά κυκλοφορεί ελεύθερος δίνει συνεντεύξεις και δηλώνει ευθαρσώς ότι φονεύθηκε ένας σκύλος και ότι θα πυροβολούσε ξανά! Δε νομίζω να μπορεί κανείς να βρει λέξεις κατάλληλες που να χαρακτηρίζουν αυτούς που τους φόνευσαν Η Ελληνικές και οι Κυπριακές Κυβερνήσεις είναι υπόλογες εκατό τοις εκατό για τη μη τιμωρία των δολοφόνων και απορίας άξιο είναι το πώς δεν τους έριξε ο κόσμος τότε. Για το πώς γίνανε ακριβώς τα γεγονότα δε χρειάζεται να γράψω όλοι λίγο πολύ τα γνωρίζουμε γι’ αυτό εξάλλου σας δίνω και το σχετικό βίντεο του you tube. Απλά θέλησα να μας το ξαναθυμίσω όπως κάθε χρόνο κάνω και είναι το λιγότερο και ντρέπομαι που δε μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω που να έχει πραγματική ουσία. Αξίζουν τουλάχιστον το σεβασμό μας. ΔΥΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ, ΔΥΟ ΑΕΤΟΙ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΛΕΥΤΕΡΟΙ Σ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΗ…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου